Adeta Al Da At Dercesine

Türk haberciliğinin kadim yayın organı Zaytung’un 2010 Mayıs’ında çıkan burç yorumumda “kefenin cebi yok” deyiminin sadece bir deyim olmadığını öğreneceğim ve bunun yaşadığım son aydınlanma olacağı müjdesi veriliyordu. Son 11 yıldır her an bu son aydınlanmayı bekliyorum. Şimdilik hayattayım; yani şu anda geride bıraktığım son mektubu okumuyorsunuz. Ben gene de emin olmak için demin kendimi çimdikledim. Evet, gerçekten yaşıyorum; ölmemişim. Öte yandan, Tomanbay öldü. Hem birinci hem de ikinci Tomanbay öldü. Kesin bilgi, paylaşalım.  Tuvaletten çıkmadan önce ellerini yıkamayı alışkanlık edinen herkesin bileceği gibi Tomanbay’lardan ikincisi son Memlük sultanı. Kendi ülkesinin tek bir ağacına bile kurban olan, Memlükler’in serdengeçtisi kıvamında bir abimizdir kendisi. Aslında kölelikten gelen memlüklerin oluşturduğu Memlük Devleti, kuzeyde Malatya, güneyde Mekke ve Sudan, batıda Libya’daki Bingazi ve doğuda Irak – Suriye sınırı arasında kalan bölgeyi kapsayan bir askeri aristokrasi devle

Sene bilmem kaç, 21. yüzyılda bir dönem… Napoli’de oturan çok yakın bir arkadaşımın davetine icabet etmek üzere davetten üç gün önce oğlum, karım ve ben Roma’ya gittik. Gündüzleri bol bol yürüyor ve her fırsatta bir şeyler yiyor, içiyorduk. Bir akşamüzeri, şansın da yardımıyla Roma’nın meşhur trafik keşmekeşinde bir taksi bulduk. Eşim ve oğlum arka koltuğa geçtiler, ben ise şoförün yanına (manita koltuğuna) oturdum. Aracın radyosunda bangır bangır bir maç anlatılıyordu. Arkada seyirci sesleri, sunucunun vurguları ve birkaç tanıdık isim… Şoföre İngilizce maçın skorunu ve hangi takımların oynadığını sordum. Yüzüme baktı ve çat bir İngilizceyle (çat pat olması için daha yolu vardı İngilizcesinin) “Roma, futbol, maç, Milano” dedi. Ben de “Inter? AC?” diyerek onun İngilizcesine eşlik ettim. Yanıtı netti: “Berlusconi!”. Maçın Roma ve AC Milan arasında olduğunu ve stadın önünden geçerken ortalığın sakinliğinden Roma’nın deplasmanda olduğunu anlamıştım. Ve fakat, şansını fazla zorlayan bir man